Vrijwilligerswerk deel 2
Blijf op de hoogte en volg Ilse
05 Maart 2017 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Op de een of andere manier kon mijn vorige blog niet volledig gepost worden, vandaar dat ik het vandaag nog een keer probeer.
Ik heb er nu een hele week vrijwilligerswerk opzitten en het is een fantastische ervaring.
We beginnen 's ochtends om 7.30 met het voorbereiden van de maaltijd. Dat kan van alles zijn, sperzieboontjes snijden, sla wassen, eieren pellen. Het hangt er vanaf wat er die dag op het menu staat. We werken samen met lokale vrijwilligers (die alles 10x sneller kunnen dan ons.. Maar langzaam merk ik dat ik ook steeds ervarener word).
Na het voorbereiden van de maaltijd gaan we verder met het klaarzetten van het resaurant. We poetsen het bestek, vullen de servetten bij, etc...
Rond 10.30 beginnen we met het opdienen van de borden. Dit gebeurd in de keuken. De maaltijden bestaan elke dag uit 5 delen: soep, vlees, rijst, groente en een banaan. Iedereen krijgt zjin eigen taak. De ene dag schep ik de groente op en de volgende dag schenk ik bijvoorbeeld 250 koppen soep in.
Tussen 11.00 en 12.30 kunnen de mensen komen eten. Wij helpen dan bij het uitgeven van de maaltijden en lopen door het restaurant om evenueel dingen bij te vullen.
Het is heel bijzonder om te zien hoeveel mensen er elke dag afhankelijk zjin van de maaltijden die wij maken... Je waardeert ineens weer zoveel meer dat je thuis gewoon kunt eten wat je wilt en wanneer je het wilt. Dat is voor deze mensen heel anders. De gasten zijn heel verschillend, er zijn veel bouwwerkers, die te weinig verdienen om zelf voor voldoende eten te zorgen. Maar ook oudere mensen die geen pensioen hebben, arme studenten en kinderen en daklozen. De reacties die we krijgen bij het uitgeven van de maaltijden zijn heel verschillend. Sommigen zijn te verlegen om ons aan te kijken terwijl anderen juist heel enthausiast hun engels proberen te verbeteren door samen met ons 'thank you' goed uit te spreken. Dat geeft een heel bijzonder gevoel.
Na het serveren van de maaltijden ruimen we met zn allen op en rond 1300 zit de dag erop.
Het is ontzettend hard werken, het is heel heet in de keuken en je bent de hele ochtend aan het heen en weer lopen. Toch geeft het een heel voldaan gevoel en ga ik altijd met een goed gevoel weer weg. Je kunt echt iets betekenen voor deze mensen, ook al is het maar iets kleins.
Het contact met de lokale vrijwilligers is ook heel leuk. Ze spreken nauwelijks Engels dus veel gaat met gebaren of gewoon een vriendelijke glimlach, maar dat is meer dan genoeg.
Dit zijn mijn ervaringen tot nu toe over het vrijwilligerswerk. Dit weekend zijn we met een groep vrijwilligers op Phu Quoc, een tropisch eiland in het zuiden van Vietnam. Genieten!
Veel liefs van mij en tot de volgende keer!
Ps. Ik vind alle reacties op mijn voorgaande blogs zo leuk! Lief hoe iedereen meeleeft. Dankjewel xxxxx
Ik heb er nu een hele week vrijwilligerswerk opzitten en het is een fantastische ervaring.
We beginnen 's ochtends om 7.30 met het voorbereiden van de maaltijd. Dat kan van alles zijn, sperzieboontjes snijden, sla wassen, eieren pellen. Het hangt er vanaf wat er die dag op het menu staat. We werken samen met lokale vrijwilligers (die alles 10x sneller kunnen dan ons.. Maar langzaam merk ik dat ik ook steeds ervarener word).
Na het voorbereiden van de maaltijd gaan we verder met het klaarzetten van het resaurant. We poetsen het bestek, vullen de servetten bij, etc...
Rond 10.30 beginnen we met het opdienen van de borden. Dit gebeurd in de keuken. De maaltijden bestaan elke dag uit 5 delen: soep, vlees, rijst, groente en een banaan. Iedereen krijgt zjin eigen taak. De ene dag schep ik de groente op en de volgende dag schenk ik bijvoorbeeld 250 koppen soep in.
Tussen 11.00 en 12.30 kunnen de mensen komen eten. Wij helpen dan bij het uitgeven van de maaltijden en lopen door het restaurant om evenueel dingen bij te vullen.
Het is heel bijzonder om te zien hoeveel mensen er elke dag afhankelijk zjin van de maaltijden die wij maken... Je waardeert ineens weer zoveel meer dat je thuis gewoon kunt eten wat je wilt en wanneer je het wilt. Dat is voor deze mensen heel anders. De gasten zijn heel verschillend, er zijn veel bouwwerkers, die te weinig verdienen om zelf voor voldoende eten te zorgen. Maar ook oudere mensen die geen pensioen hebben, arme studenten en kinderen en daklozen. De reacties die we krijgen bij het uitgeven van de maaltijden zijn heel verschillend. Sommigen zijn te verlegen om ons aan te kijken terwijl anderen juist heel enthausiast hun engels proberen te verbeteren door samen met ons 'thank you' goed uit te spreken. Dat geeft een heel bijzonder gevoel.
Na het serveren van de maaltijden ruimen we met zn allen op en rond 1300 zit de dag erop.
Het is ontzettend hard werken, het is heel heet in de keuken en je bent de hele ochtend aan het heen en weer lopen. Toch geeft het een heel voldaan gevoel en ga ik altijd met een goed gevoel weer weg. Je kunt echt iets betekenen voor deze mensen, ook al is het maar iets kleins.
Het contact met de lokale vrijwilligers is ook heel leuk. Ze spreken nauwelijks Engels dus veel gaat met gebaren of gewoon een vriendelijke glimlach, maar dat is meer dan genoeg.
Dit zijn mijn ervaringen tot nu toe over het vrijwilligerswerk. Dit weekend zijn we met een groep vrijwilligers op Phu Quoc, een tropisch eiland in het zuiden van Vietnam. Genieten!
Veel liefs van mij en tot de volgende keer!
Ps. Ik vind alle reacties op mijn voorgaande blogs zo leuk! Lief hoe iedereen meeleeft. Dankjewel xxxxx
-
05 Maart 2017 - 11:13
Veerle:
Hoi ils,
Wat ben ik super trots op je! Echt zo knap en mooi wat je daar allemaal doet! ❤
Ik kan me voorstellen dat het naast het vermoeidende aspect ook juist veel kracht aan je geeft.
Nu maar lekker uitrusten en genieten op Phu Quoc.
Dikke kus van mij -
05 Maart 2017 - 21:46
Yvonne Jager:
Lieve Ilse, lijkt me pittig om hard te werken in een hete keuken. Fijn dat je er voldoening uit haalt om deze lieve mensen te helpen. Xxx Yvonne -
06 Maart 2017 - 22:50
Ingrid Zijlstra:
Lieve Ilse,
Wat een mooie ervaring: hard werken, maar veel voldoening. Je realiseert je des te meer hoe wij het in Nederland hebben getroffen (hoewel ook hier mensen afhankelijk zijn van de voedselbank). Alvast veel plezier gewenst op het eiland!
Liefs van ons allen, Ingrid -
10 Maart 2017 - 12:29
M. Zijlstra_Heida:
Lieve Ilse
Gister hebben we elkaar even gezien. Wat fantastisch dat dit mogelijk is! Je vrijwilligers zit er nu op, dus nu op naar het volgende avontuur. Op deze reis naar Hanoi zul je wel heel veel van het land zien.
En wij genieten mee! Het is hier niet zo warm als bij jullie maar op dit ogenblik is het wat lenteachtig.
Dus wij genieten ook een beetje van de zon!Een goede reis en veel liefs van Beppe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
